Ο Μιχάλης Κούσης (10 Οκτωβρίου 1953 – 24 Μαΐου 2005) ήταν ένας από τους κορυφαίους Έλληνες δρομείς μεγάλων αποστάσεων και ο μεγαλύτερος σύγχρονος μαραθωνοδρόμος της χώρας.
Γεννήθηκε το 1953 στο Αγρίνιο και ήταν αθλητής της ΓΕΑ και μέλος της εθνικής ομάδας συνεχώς από το 1971 έως το 1987. Έλαβε μέρος σε τρεις διοργανώσεις Ολυμπιακών Αγώνων: το 1976, το 1980 και το 1984. Επιπλέον αναδείχθηκε πολλές φορές πανελληνιονίκης και βαλκανιονίκης σε μεγάλες αποστάσεις και στον μαραθώνιο. Μεγάλη στιγμή ήταν και το χρυσό μετάλλιο που κέρδισε το 1979 στους Μεσογειακούς Αγώνες του Σπλιτ της τότε ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, όταν και βρέθηκε κοντά στο παγκόσμιο ρεκόρ. Την ίδια χρονιά βραβεύθηκε από τον ΠΣΑΤ και ως καλύτερος αθλητής όλων των αγωνισμάτων.

Ο Μιχάλης Κούσης πέθανε αιφνίδια το 2005 από ανακοπή καρδιάς ενώ έκανε την καθιερωμένη του προπόνηση στο δάσος του Σέιχ Σου της Θεσσαλονίκης. Ήταν παντρεμένος με την πρωταθλήτρια του άλματος εις μήκος Πίτσα Σούλα, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά.

• ακολουθούν κείμενα και άρθρα απο ιστοσελίδες –

runningnews.gr

Επιμέλεια: Ηρακλής Αθανασόπουλος

 

Ο Μιχάλης με τις επιτυχίες του στο τέλος της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές αυτής του  ̈́80 επανέφερε στο προσκήνιο τον μαραθώνιο. Το επίπονο αγώνισμα έγινε και πάλι το αγαπημένο στους φίλους του στίβου. Η τετραετία 1978-79-80-81 ήταν η πιό παραγωγική… Το απόγευμα της 3ης Σεπτεμβρίου 1978 απογείωσε το ενδιαφέρον των φιλάθλων και την τηλεθέαση της κρατικής TV με   την υπερπροσπάθειά του στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Πράγας. Ήταν σε όλη την κούρσα πρωταγωνιστής. Συναγωνίστηκε κορυφαίους δρομείς όπως τους Ολυμπιονίκες Waldemar Cierpinski και Karel Lismont, τον Leonid Moseyev, τον David Canon, κ.α. Κυνήγησε το μετάλλιο μέχρι το τελευταίο χιλιόμετρο. Τερμάτισε 10ος σε 2ω14.41 καταγράφοντας νέο πανελλήνιο ρεκόρ. Οι τρεις πρώτοι:

• Leonid Moseyev URS 2ω11.57
• Nikolay Penzin URS 2ω11.59
• Karel Lismont BEL 2ω07

Την επόμενη χρονιά, το  1979,   συναντήθηκε  με τις  σπουδαιότερες επιτυχίες του.  Τη Δευτέρα 13 Αυγούστου, ημέρα διεξαγωγής του μαραθωνίου των Βαλκανικών αγώνων,  χιλιάδες Αθηναίοι βρέθηκαν σε όλο το μήκος της κλασσικής διαδρομής και στις εξέδρες του Παναθηναϊκού σταδίου.

Ο Κούσης πήρε πνοή από το μέγα πλήθος ,επέβαλε το  ρυθμό του από την αρχή και αναδείχθηκε εύκολα βαλκανιονίκης πετυχαίνοντας 2ω21.20 την καλύτερη  ως  τότε  επίδοση στη διαδρομή. Οι  τρεις πρώτοι:

• Mιχαλης Κούσης 2ω21.20
• Veli Bali TUR 2ω25.17
• Nίκος Αργυρόπουλος 2ω27.50.

Σαράντα πέντε ημέρες αργότερα, την Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου έκανε “πάταγο” σε όλο τον κόσμο με τη νίκη και την εκπληκτική επίδοσή του στους Μεσογειακούς αγώνες. Όταν τερμάτισε νικητής στο στάδιο του Σπλίτ το χρονόμετρο έδειχνε :  2ω06.53. Ήταν ένα μεγάλο παγκόσμιο ρεκόρ. Τότε ως ρεκόρ ίσχυε το 2ω08.34 του Αυστραλού Derek Clayton από τις 30.5.1969. Οι οργανωτές ξαναμέτρησαν τη διαδρομή και με καθυστέρηση 20 ημερών ανακοίνωσαν ότι βρέθηκε μικρότερη κατά 899μ.   Αν ο αγώνας διεξαγόταν στην κανονική απόσταση-42195μ-η τελική επίδοση θα ήταν χαμηλότερη των 2ω11′. Οι  τρεις πρώτοι:

1. Mιχάλης Κούσης 2ω06.53
2. Marco Marchei ITA 2ω07.15,
3. Mehmet Terzi TUR 2ω10.11.

Είχε ενταχθεί, έτσι  κι’ αλλιώς, στην “ελίτ”  των μαραθωνοδρόμων όλου του κόσμου.  Ήταν υπολογίσιμος σε όλες τις κούρσες.  Τη χρονιά του 1980, στους Ολυμπιακούς αγώνες της Μόσχας από την αρχή βρέθηκε στους πρωτοπόρους. Στο 15ο χλμ  τόλμησε το ξεκόλλημα με πέρασμα 46:45 μαζί με τους Nijboer, Balcha, Gomez και Kotov. Η τακτική του δεν έπιασε και έτσι στο 25ο χλμ η ομάδα των πρωτοπόρων μετρούσε 22 δρομείς. Ο Μιχάλης άρχισε να υποχωρεί… Τερμάτισε  20ος σε 2ω18.02.  Οι τρεις πρώτοι:

1. Waldemar Cierpinski DDR 2ω03,
2. Gerard Nijboer NED 2ω20
3. Satymkul Dzhumanazarov URS/KYR 2ω35.

 

Ο κορυφαίος δρομέας μας διακρινόταν για  την εργατικότητά του στην προπόνηση.  Σε κάθε αγώνα τολμούσε. Η τακτική του ήταν πάντα επιθετική… Αναζητούσε την επιτυχία…Όλα  ή τίποτα. Μισούσε τις σκοπιμότητες, τα ελεγχόμενα περάσματα, τον “αξιοπρεπή”  τερματισμό… Είχε βέβαια ως καθοδηγητή τον Ούγγρο Μίχαι  Ιγκλόι, τον πιό απαιτητικό “κόουτς” που πέρασε από την Ελλάδα. Στάθηκε άτυχος γιατί  η θητεία του στους στίβους ταυτίστηκε χρονικά με τη μεταβατική εποχή του ΣΕΓΑΣ, στην οργάνωση, στο σχεδιασμό, στις απόψεις  για τον πρωταθλητισμό, κ.α. Γι’ αυτό δεν υποστηρίχθηκε όσο έπρεπε. Ήταν πολύ αγαπητός στους συναθλητές του. Τον αναγνώριζαν ως εκπρόσωπό τους όταν υπήρχαν διεκδικήσεις από το ΣΕΓΑΣ  και τη ΓΓΑ. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του κατοικούσε στη Θεσσαλονίκη  Σύντροφός του ήταν η Καλλιόπη Σούλα, πρωταθλήτρια  μήκους και εμποδίων.

Ο Μιχάλης Κούσης  σε αριθμούς:

AΤΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

• 5000μ 13.35.4 Οσλο 3/8/1978
• 10000μ 28.44.4 Ελσινκι 27/6/1974
• Μαραθώνιος 2ω14.36 Αμστερνταμ 8/5/1982

Σημ: οι τρεις αυτές επιδόσεις όταν έγιναν ήταν και πανελλήνιες

 

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ 3  συμμετοχές

• 1976 Μοντρεαλ 29ος 2ω21.42
• 1980 Μόσχα 20ος 2ω18.02
• 1984 Λος Αντζελες 26ος 2ω17.38

 

ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ  ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ  2 συμμετοχές

• 1978 Πράγα 10ος 2ω14.41
• 1982 Αθήνα 20ος 2ω26.22

 

ΜΕΣΟΓΕΙΟΝΙΚΗΣ 1 φορά

• 1979 Σπλιτ 1ος 2ω06.52

 

ΒΑΛΚΑΝΙΟΝΙΚΗΣ

• 1979 Αθήνα 1ος 2ω21.20
• 1981 Σαράγεβο 1ος 2ω19.05
• 1978 Θεσσαλονίκη 1ος 5000μ 13.42.4

 

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ  ΕΛΛΑΔΑΣ – ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ  2 φορές 5000μ 3 φορές 10000μ 3 φορές

• 1984 Γιάννενα 2ω16.40 1974 Φάληρο 14.22.0 1974 Φάληρο 29.35.2
• 1985 Πάτρα 2ω22.50 1975 Φάληρο 14.09.8 1977 Φάληρο 40.2
• 1977 Φάληρο 14.00.5 1979 Θεσ-νικη    20.5

 

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΙ καλύτερες εμφανίσεις

• 1980 Βοστώνη 4ος 2ω16.04
• 1982 Αμστερνταμ 4ος 2ω14.36

Κείμενο: Νίκος Πολιάς

runnermagazine.gr

Ο Νίκος Πολιάς, εκδότης του Runner Magazine, θυμάται τη θλιβερή εκείνη ημέρα της απώλειας του Μιχάλη Κούση.

“Ήταν πριν 17 χρόνια, σαν σήμερα, όταν η είδηση της απώλειας του, συγκλόνισε την αθλητική οικογένεια και γέμισε θλίψη όσους τον γνώριζαν. Προσωπικά δεν τον είχα συναντήσει από κοντά, όμως είχα νιώσει μία ανεξήγητη ανάγκη να μιλήσω μαζί του μερικές μέρες πριν τη συμμετοχή μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004. Βλέπετε το μέγεθος του Μιχάλη Κούση ως αθλητή και η τεράστια εμπειρία του, τον καθιστούσαν για εμένα πρόσωπο ιερό και ήταν σαν να ήθελα την ευχή του, πριν τη δική μου δοκιμασία. Του μίλησα διστακτικά, του ανέφερα ποιος είμαι, ότι ήθελα να επικοινωνήσω μαζί του χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Ήταν εγκάρδιος και μου μίλησε απλά και με σιγουριά, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι θα πάνε καλά τα πράγματα και προτρέποντας με να προσπαθήσω για το καλύτερο. Είχε, άλλωστε και στο παρελθόν δείξει την πίστη του και την αισιοδοξία του για τη νέα γενιά των Ελλήνων μαραθωνοδρόμων, όταν το 1995 η χώρα μας είχε φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελο Μαραθώνιου, και παρά τις αντιρρήσεις κάποιων να εκπροσωπηθεί η χώρα μας μας με ομαδική συμμετοχή (άκουσον, άκουσον), εκείνος είχε δηλώσει ότι κάτι καλό θα έβγαινε από εκείνον τον αγώνα και δικαιώθηκε. Λίγες ημέρες μετά τον χαμό του και ως εκδότης πλέον του Runner Magazine δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στον μεγάλο αυτό δρομέα. Είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει κάποιος, το να κρατά ζωντανή τη μνήμη σημαντικών ανρθώπων. όπως ο Μιχάλης Κούσης, τα σπουδαία επιτεύγματά του οποίου αποτέλεσαν πρότυπο και πηγή έμπνευσης για τις επόμενες γενιές!”.

Ακολουθεί το αφιέρωμα του Runner Magazine στον Μιχάλη Κούση!

«Ο Μιχάλης είχε τρομερή ανθεκτικότητα. ”Stamina”, όπως έλεγε και ο γέρο Ιγκλόϊ για τον Αγρινιώτη αθλητή. Αγαπούσε με πάθος το τρέξιμο και ήταν αφοσιωμένος σε αυτό».

Με αυτά τα λόγια περιγράφει τον Μιχάλη Κούση ο πρώτος του προπονητής Γρηγόρης Μπενέκας.

«Ήταν τόσο το πείσμα του ώστε σε έναν αγώνα 3.000μ.  στο Καραϊσκάκη στην εκκίνηση ένα άλλος αθλητής τον πάτησε στον Αχίλλειο τένοντα τραυματίζοντας τον σοβαρά. Ο Μιχάλης τερμάτισε τον αγώνα ξυπόλητος, ποτίζοντας το ταρτάν με το αίμα του. Μετά το τέλος του αγώνα χρειάσθηκαν 20 ράμματα».  

Ο Μιχάλης ασχολήθηκε με το τρέξιμο ύστερα από τις παροτρύνσεις του μεγαλύτερου αδελφού του Κώστα ο οποίος ήταν επίσης δρομέας. Στις 26 Ιανουαρίου του 1969, σε ηλικία 16 ετών, έλαβε μέρος στον πρώτο του αγώνα στο Αγρίνιο. Κέρδισε με ευκολία το Διανομαρχιακό Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Αιτωλοακαρνανίας και έτσι ξεκίνησε η μεγάλη του πορεία προς τις επιτυχίες.

Κάτω από τις οδηγίες του Γ. Μπενέκα καταφέρνει μέσα στα επόμενα 2 χρόνια να βελτιώσει το Πανελλήνιο ρεκόρ στα 10.000μ εφήβων με 32’24’’2 στις 26 Σεπτεμβρίου του 1971 στην Καβάλα.

Την επόμενη χρονιά πηγαίνει στην Αθήνα και εντάσσεται στην ομάδα του Ούγγροαμερικανού προπονητή Μίχαϋ Ιγκλόϊ, ο οποίος με την μεθοδικότητα του κατάφερε να δημιουργήσει μια χρυσή εποχή για τις ελληνικές μεγάλες αποστάσεις.

Το 1978 πέρασαν εργομετρικές εξετάσεις με έναν άλλο θρύλο των μεσαίων αποστάσεων, τον Φώτη Κούρτη. Όπως χαρακτηριστικά μας διηγήθηκε «Του είπαν να τα «παρατήσει» γιατί δεν θεωρούνταν ταλέντο, και ότι δεν είχε δυνατότητες για κάτι καλό. Το γεγονός αυτό τον πείσμωσε πάρα πολύ. Βγαίνοντας έξω μου είπε: Δεν μπορούν να μου το λένε αυτό. Θα τους δείξω εγώ!».

Με πολύ σκληρή δουλεία, κάνοντας όλη την προπόνηση του μαραθωνίου μέσα στο Καραϊσκάκη απέδειξε πως μπορεί η ισχυρή θέληση και η δύναμη της ψυχής να ανατρέψει τις όποιες μετρήσεις.

Η συνέχεια ήταν εκπληκτική. Αμέτρητα πανελλήνια ρεκόρ από τα 1500μ. μέχρι τον Μαραθώνιο. Συμμετοχές σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις με σημαντικές διακρίσεις. Μια πορεία που κράτησε σχεδόν 2 δεκαετίες χαρίζοντας ανεπανάληπτες στιγμές στους Έλληνες.

Η μεγαλύτερη, ίσως, στιγμή της αθλητικής του καριέρας ήταν αυτή που του πρόσφερε και μια μεγάλη απογοήτευση.  Η στέρηση του Παγκοσμίου Ρεκόρ στους Μεσογειακούς Αγώνες του Σπλιτ της Γιουγκοσλαβίας με 2ώρες 6’ 53’’ λόγω μικρότερης διαδρομής  όπως μετρήθηκε μετά τον αγώνα. Οι διοργανωτές οι οποίοι αρχικά δήλωναν ότι η διαδρομή ήταν σωστά μετρημένη στην συνέχεια με νέες μετρήσεις κατέληξαν στο ότι έλειπαν 899μ. Ακόμα και έτσι βέβαια η επίδοση του θα ήταν σίγουρα κάτω από 2ώρες 10’.

Η επίδοση αυτή του χάρισε την διεθνή αναγνώριση. Μεγάλοι μαραθωνοδρόμοι της εποχής όπως οι Αμερικανοί Ολυμπιονίκες Bill Rodgers και Alberto Salazar τον επισκέφθηκαν για να τον τιμήσουν.

45 μέρες νωρίτερα είχε ξεσηκώσει χιλιάδες Αθηναίους κερδίζοντας ύστερα από 39 χρόνια την πρώτη θέση σε Βαλκανικό Μαραθώνιο. Παρά το γεγονός ότι η συμμετοχή του οριστικοποιήθηκε μόλις το πρωί του αγώνα κατάφερε να πάρει μια καθαρή νίκη ξεσηκώνοντας τα πλήθη τόσο κατά την διάρκεια της διαδρομής όσο και στο κατάμεστο Παναθηναϊκό Στάδιο. Εποχές ανεπανάληπτες για τον Στίβο στην πατρίδα μας που για να μαζέψουν τον κόσμο που τότε μάζευαν πανελλήνια και βαλκανικά πρωταθλήματα χρειάζονται πλέον Ολυμπιακοί Αγώνες.

Στους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες τη Πράγας το 1978 και ενώ βρίσκεται μέχρι το 35^ο χλμ. με το πρώτο γκρουπ αναγκάζεται να μείνει πίσω λόγο ενός προβλήματος στο γόνατο. Καταφέρνει ωστόσο να πετύχει Πανελλήνιο ρεκόρ με 2ώρες 14’41’’ και να καταλάβει την 10^η θέση.

Το 1980 παίρνει την 4^η θέση στον Μαραθώνιο της Βοστόνης με 2ώρες 16’03’’. Τότε του γίνεται πρόταση από πλούσιο Ελληνοαμερικάνο να εγκατασταθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες με όλα τα έξοδα πληρωμένα για να ασχοληθεί μόνο με την προπόνηση του. Όμως δεμένος στενά με την οικογένεια και τους φίλους του αρνείται να εγκαταλείψει την Ελλάδα.

Ο Μιχάλης πίστευε στα νέα παιδιά και τα βοηθούσε με όποιον τρόπο μπορούσε. Απλός και ευθύς ως χαρακτήρας δεν δίσταζε να διαμαρτυρηθεί για κάθε αδικία που συνέβαινε ανεξάρτητα με το ποιον είχε απέναντι του.

Μια αφίσα του Τσε Γκεβάρα στο δωμάτιο του και οι δίσκοι του Μίκη Θεοδωράκη που έφερνε κρυφά από το εξωτερικό αποτελούν δείγματα του επαναστατικού του ταμπεραμέντου.

Τα μακριά του μαλλιά και τα γένια αποτελούσαν μια μορφή αντίδρασης για την εποχή. Για τον λόγο αυτό εγκατέλειψε την χωροφυλακή για να πάρει μια θέση στον Ο.Τ.Ε. στον οποίο εργαζόταν.

Τελειώνοντας την αθλητική του καριέρα επέστρεψε στο Αγρίνιο και στον πρώτο του προπονητή. Εκεί ακολουθώντας  με συνέπεια το πρόγραμμα της προπόνησης παρά το γεγονός ότι δεν είχε πλέον μεγάλους στόχους αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς μικρότερους αθλητές που γυμνάζονταν στην ίδια ομάδα.

Η αφήγηση ιστοριών σχετικά με αγώνες αποτελούσε για τους νεότερους πηγή έμπνευσης.

Ο Μιχάλης Κούσης ήταν παντρεμένος με την πρωταθλήτρια του μήκους Πίτσα Σούλα (η 3^η γυναίκα που ξεπέρασε τα 6 μέτρα στο μήκος) και έχει δύο πραγματικά αξιόλογα παιδιά την Μαρία και τον Θανάση. Από το 1995 ζούσε στην Θεσσαλονίκη.

Πέρα από το τρέξιμο είχε μεγάλο πάθος με το κυνήγι. Η επαφή με την φύση και η παρέα με αγαπημένους του φίλους του έδινε μεγάλη χαρά. Τα τελευταία χρόνια ασκούσε συχνά το χόμπι του μαζί με τους πρώην συναθλητές του Κ. Ιερισιώτη (δισκοβόλος), Ν. Τσιάκουλα (800μ. ,1500μ.) Κ. Μουτεσίδη (3000μ. στιπλ) αλλά και με τον προπονητή του Γ. Μπενέκα.

Στις 24 Μαΐου ο Μιχάλης έφυγε από κοντά μας. Έφυγε σε μια στιγμή της ζωής του που ήταν ευτυχισμένος. Η είδηση του θανάτου του προκάλεσε μεγάλη θλίψη στον φίλαθλο κόσμο. Ο Μιχάλης Κούσης θα αποτελεί για πάντα παράδειγμα προς μίμηση και πηγή έμπνευσης όχι μόνο ως αθλητής αλλά και ως άνθρωπος.

Ο Μιχάλης Κούσης γεννήθηκε στις 10 Οκτωβρίου του 1953 στο Αγρίνιο.

Ατομικά Ρεκόρ

1500μ.                 3:44:1  (25.5.1974)

Μίλι                     4:00:6  (14.9.1975)

3000μ.                 7:57:2  (2.8.1975)

3000μ. κλειστό     8:18:8  (1.2.1976)

5000μ.                 13:35.4  (3.8.1978)  Όσλο 3^ος (4^η όλων των εποχών)

10000μ.               28:44.4  (27.6.1974) Ελσίνκι 4^ος (6^η επίδοση όλων των εποχών)

Μαραθώνιος         2:14.36  (8.5.1982)   Άμστερνταμ 4^ος ( 5^η επίδοση όλων των εποχών)

Πανελληνιονίκης (1^η θέση)

5.000μ .              3 (1974, 1975, 1977)

10.000μ.             3 (1974, 1977, 1979)

Μαραθώνιος         2 (1984, 1985)

Βαλκανιονίκης (1^η θέση)                   

5.000μ.              1 (1978)

Μαραθώνιος        2 (1979,1981)

8 μετάλλια συνολικά σε βαλκανικούς

Μεσογειακοί Αγώνες (Μαραθώνιος)

Μαραθώνιος

1979     Σπλιτ                 26 ετών             θέση 1^ος              Επίδοση 2:06.53

(5χλμ.:14’55’’, 10χλμ.:30’25’’, 25χλμ.:1ώρα14’42’’, 30χλμ.: 1ώρα 31’09’)

Πανευρωπαϊκοί Αγώνες (Μαραθώνιος)

1978     Πράγα               25 ετών             θέση 10^ος           Επίδοση 2:14.41.3

1982     Αθήνα               29 ετών             θέση 29^ος           Επίδοση 2:21.42

Ολυμπιακοί Αγώνες (Μαραθώνιος)

1976     Μόντρεαλ          23 ετών             θέση 29^ος           Επίδοση 2:21.42

1980     Μόσχα              27 ετών             θέση 20^ος           Επίδοση 2:18.02

1984     Λος Άντζελες     31 ετών             θέση 26^ος           Επίδοση 2:17.38

 

Κείμενο: Νίκος Πολιάς